مدیریت پروژه

قوانین آپارتمان نشینی که نمیدانید !! + قانون تقسیم آسانسور

در طول سال ‌های گذشته، با افزایش تعداد آپارتمان‌ ها، نیاز به قوانین و مقرراتی در جهت مدیریت و کنترل افراد ساکن در آپارتمان احساس می ‌شود. این قوانین برای حفظ نظم و آرامش در محیط زندگی مشترک، حفاظت از حقوق و منافع ساکنین و تنظیم روابط بین مالکان و مستأجران ضروری هستند. در این مقاله، ما قصد داریم به بررسی و تحلیل قوانین آپارتمان نشینی بپردازیم و نقش آنها در ایجاد یک محیط زندگی سالم و منظم را مورد بررسی قرار دهیم.

برای محاسبه آنلاین هزینه ساخت روی گزینه مد نظر خود کلیک کنید

پیشنهادی: هزینه ساخت آپارتمان

قوانین آپارتمان نشینی قوه قضاییه

قوه قضاییه به عنوان نهادی مستقل و مهم در ساختار قانونی کشور، نقش بسیار حیاتی در تدوین و اجرای قوانین آپارتمان نشینی ایفا می‌ کند. وظایف این سازمان دولتی در این زمینه شامل تفسیر قوانین مربوطه، تعیین حقوق و تعهدات مالکان و مستأجران، بررسی تخلفات قانونی، رسیدگی به شکایات و نزاعات مربوطه و صدور حکم‌ های قضایی است. در ادامه، تعدادی از قوانین آپارتمان نشینی که توسط قوه قضاییه تدوین شده ‌اند، را شرح خواهیم داد.

  1. قسمت ‌های مشترک یک ساختمان مسکونی شامل بخش ‌هایی است که تمام ساکنان مجتمع می ‌توانند از آنها استفاده کنند. این بخش‌ ها شامل زمین، انشعاب آب مشترک، انشعاب برق مشترک، بالابر، فاضلاب، انبار مشترک، اسکلت ساختمان، پشت بام، درب و پنجره‌ ها، راهرو و راه ‌پله‌ ها است. این بخش‌ ها قابلیت انتقال به آپارتمان خاصی را ندارند و هر مالک یا ساکن بر اساس مالکیت و مساحت آپارتمان خود در آنها سهیم است.
  2. قسمت ‌های اختصاصی هر ساختمان شامل بخش ‌هایی هستند که به طور رسمی به یک مالک تعلق می‌ گیرند. در این صورت، مسئولیت نگهداری، استفاده و مدیریت این بخش ‌ها بر عهده مالک آن آپارتمان است. اما اگر پارکینگ و انباری به صورت رسمی متعلق به آپارتمان نباشد، همه مالکان آپارتمان در این بخش‌ ها سهیم هستند و باید از طریق توافق و تقسیم بندی منابع، استفاده آن را به صورت عادلانه تنظیم کنند.
  3. هزینه‌ های مشترک شامل هزینه ‌های حفظ و نگهداری ساختمان،هزینه بازسازی ساختمان تاسیسات و تجهیزات و حق الزحمه مدیر ساختمان است. این هزینه‌ ها به صورت عادلانه بین مالکان تقسیم می ‌شود و سهم هر مالک بر اساس نسبت مساحت آپارتمانش به کل بخش‌ های اختصاصی مشترک تعیین می ‌شود. اگر بخشی از بخش‌ های عمومی مشترک توسط یک یا چند نفر به صورت اختصاصی استفاده شود، هزینه ‌های آن بخش بر عهده استفاده‌ کننده قرار می ‌گیرد.
  4. نمای ساختمان از جمله اجزایی است که تمامی مالکان آن ساختمان به طور مشترک استفاده میکنند و متعلق به تمامی واحدهای ساختمان می ‌باشد. به همین دلیل، هر تصمیمی مبنی بر تغییر نمای ساختمان بخش مشترک باید با رعایت نظرات و موافقت مالکان دیگر انجام شود. این امر به منظور حفظ ظاهر و زیبایی ساختمان و حفظ حقوق تمامی مالکان است.
  5. یکی از مشکلات اساسی آپارتمان نشینی عدم پرداخت به موقع هزینه‌ های مشترک است. در این صورت، مدیر آپارتمان می ‌تواند با ارسال فهرست بدهی ‌ها، بدهکار را به پرداخت بدهی تشویق کند. قانون به مدیر این اختیار را می ‌دهد که با مراجعه به دادگاه، نسبت به دریافت بدهی اقدام کند. در صورتی که مالک یا ساکن از پرداخت بدهی خودداری کند، مدیر موظف است دسترسی بدهکار را به خدمات مشترک مانند آسانسور متوقف کند.

قوانین آپارتمان نشینی قوه قضاییه

قوانین آپارتمان نشینی برای نصب تابلو

اگر نیاز دارید در آپارتمان خود تابلویی نصب کنید، باید به رعایت قوانین آپارتمان نشینی توجه کنید. عدم رعایت این قوانین می ‌تواند باعث ایجاد مشکلات و مزاحمت‌ هایی شود که تأثیر منفی بر سایر ساکنان و حتی ساختمان به طور کلی خواهد داشت. در ادامه 4 مورد از قوانین آپارتمان نشینی برای نصب تابلو را ذکر کردیم.

1) قوانین آپارتمان نشینی محدودیت ‌هایی درباره ابعاد تابلوها تعیین کردند. این محدودیت ‌ها به منظور حفظ تناسب و هماهنگی تابلو با فضای محیطی و نمای خارجی ساختمان است. معمولاً قوانین آپارتمان نشینی مشخص می ‌کنند که تابلوها باید در اندازه‌ هایی باشند که با ظاهر کلی ساختمان سازگاری داشته باشند و در عین قابل مشاهده بودن، از مزاحمت و اشکالات ناشی از ابعاد نامناسب جلوگیری شود.

2) قوانین آپارتمان نشینی برای نصب تابلوها همواره به عدم ایجاد مزاحمت برای دیگر ساکنان تأکید می ‌کنند. بدین منظور، محدودیت‌ هایی درباره مکان نصب، ارتفاع و فاصله تابلوها از دیگر اجزای ساختمان تعیین کردند. هدف از این مقررات، جلوگیری از مزاحمت بصری و ایجاد تداخل در استفاده از فضای مشترک ساختمان است.

3) قوانین آپارتمان نشینی محدودیت ‌هایی درباره نوشته‌ های قرار داده شده بر روی تابلوها اعمال کردند. این محدودیت ‌ها شامل ممنوعیت استفاده از نوشته ‌های توهین ‌آمیز، تحریک ‌آمیز یا غیرقانونی است. نوشته ‌های تابلو باید به زبان رسمی باشد. هدف از این کار، حفظ احترام و آرامش در محیط مشترک ساختمان است.

4) قوانین آپارتمان نشینی محدودیت ‌هایی درباره نورپردازی تابلوها تعیین کردند. این محدودیت ‌ها معمولاً به منظور جلوگیری از استفاده از نورهای بسیار روشن و مزاحم برای سایر ساکنان در شب است. تابلوها باید از نورهای مناسب و با توجه به استانداردهای روشنایی استفاده کنند.

برای مصالعه: هزینه تعمیرات ساختمان

نمونه تذکرات آپارتمان نشینی

آپارتمان‌ ها به عنوان محلی برای زندگی چندین خانوار، قوانین و مقررات خاص خود را دارند. این قوانین آپارتمان نشینی عموماً توسط مدیر آپارتمان تهیه و به صورت تذکرات به ساکنین ساختمان اعمال می ‌شوند. در ادامه، چند مورد از تذکرات رایج در آپارتمان‌ ها را بررسی می‌ کنیم:

– محدودیت ‌های مربوط به حیوانات خانگی:

تعداد و نوع حیوانات خانگی که مجاز است در آپارتمان نگهداری شوند، ممکن است جزو محدودیت ‌های آپارتمان باشد. هدف از این تذکرات، جلوگیری از وقوع مشکلات ناشی از حیوانات خانگی و حفظ محیط زندگی سالم برای ساکنان است.

نمونه تذاکرات آپارتمان نشینی

– کنترل صدا و نویز:

در ساعات مشخصی از روز، کاهش صدا و نویز در آپارتمان مورد نظر است. این تذکر به منظور حفظ آرامش و استراحت ساکنان و جلوگیری از ایجاد اختلافات ناشی از صدا و نویز اجرا می‌ شوند.

– قوانین پارکینگ:

به منظور جلوگیری از ایجاد تداخلات در پارکینگ و ایجاد مشکلات برای سایر ساکنان، ممکن است محدودیت ‌ها و قوانینی درباره پارک خودرو در مکان ‌های مشخصی از آپارتمان وضع گردد.

– محدودیت دخانیات:

استفاده از دخانیات در واحدها و مناطق عمومی آپارتمان ممکن است محدود شده باشد. هدف از این کار، حفظ کیفیت هوای داخلی و جلوگیری از ایجاد مزاحمت برای سایر ساکنان است.

– استفاده مناسب از فضای مشترک:

استفاده عادلانه و منطقی از امکانات مشترک آپارتمان نظیر سالن‌ های ورزشی، سونا و استخر مهم است. این تذکرات به منظور حفظ توازن و جلوگیری از تداخل و اختلافات بین ساکنان اعمال می ‌شوند.

ماده 56 قوانین آپارتمان نشینی

رعایت آداب و قوانین اسباب‌کشی در آپارتمان به منظور حفظ نظم و آرامش در محیط مشترک و جلوگیری از اختلالات برای سایر ساکنان بسیار اهمیت دارد. در زیر به برخی از آداب و قوانین مربوط به اسباب‌ کشی در آپارتمان اشاره کردیم:

  1. اطلاع ‌رسانی به مدیریت ساختمان: قبل از انجام اسباب ‌کشی، ابتدا باید به مدیریت ساختمان اطلاع دهید. این اطلاع ‌رسانی شامل زمان شروع و پایان اسباب‌ کشی، مدت زمان پیش ‌بینی شده برای اسباب‌ کشی، و جزئیات مربوط به آن می‌ شود. این کار به مدیر ساختمان کمک می‌ کند تا زمانی را تعیین کند که اسباب‌ کشی باعث کمترین اختلال برای سایر ساکنان شود.
  2. رعایت زمان ‌بندی: زمانی که مدیر ساختمان زمان ‌های مشخصی برای انجام اسباب‌ کشی در نظر گرفته است، باید به دقت این زمان ‌ها را رعایت کنید. پیروی از زمان ‌بندی معمولاً به منظور کاهش تداخل با فعالیت ‌های روزمره سایر ساکنان است.
  3. عدم استفاده از آسانسور: طبق ماده 56 قوانین آپارتمان نشینی در صورت وجود آسانسور در ساختمان، نباید از آن برای حمل و نقل اسباب‌ کشی استفاده کنید. معمولاً آسانسورها در آپارتمان‌ ها برای استفاده عمومی و ساکنان طراحی شده ‌اند.
  4. محافظت از تجهیزات و ویژگی‌ های ساختمان: در هنگام اسباب‌ کشی، باید به محافظت از تجهیزات و ویژگی‌ های ساختمان توجه کنید. تلاش کنید تا ضربه و آسیب به دیوارها، درها، نمای ساختمان و سایر قسمت‌ های آن را به حداقل برسانید.
  5. عدم ایجاد مزاحمت برای سایر ساکنان: در هنگام انجام اسباب ‌کشی، سعی کنید کمترین مزاحمت را برای سایر ساکنان ایجاد کنید. این شامل کاهش صدا و لرزش‌ هاست.
  6. استفاده از نیروهای ماهر: در صورت نیاز به انجام اسباب ‌کشی، بهتر است با نیروهای حرفه‌ ای و ماهر همکاری کنید تا از ایجاد مشکلات و خسارات احتمالی جلوگیری شود و اموال شما به طور ایمن و سالم منتقل شوند.
  7. پاکسازی پس از اسباب ‌کشی: پس از انجام اسباب ‌کشی، مطمئن شوید که منطقه مشترک و محل عبور و مرور دیگر ساکنان را پاکسازی کنید. با برداشتن هرگونه بسته بندی و زباله‌ های باقی‌مانده،استفاده از این فضا را برای همه ساکنین فراهم کنید.

قانون تقسیم هزینه آسانسور

فرض کنید یک ساختمان چهار طبقه داریم، که هر طبقه دارای یک واحد مسکونی است. هزینه استفاده از آسانسور در این ساختمان برای هر طبقه به ترتیب به شرح زیر است:

– هزینه مالک طبقه اول: X

– هزینه مالک طبقه دوم: X2

– هزینه مالک طبقه سوم: X4

– هزینه مالک طبقه چهارم: X6

بنابراین، برای نصب آسانسور، هر طبقه هزینه ‌ای دو برابر هزینه طبقه پایین ‌تر را پرداخت می ‌کند. اگر بخواهیم این نسبت را به صورت درصدی برای ساختمان 4 طبقه بیان کنیم، می ‌توانیم به موارد زیر توجه کنیم:

طبقه اول: مالکان طبقه اول یک پانزدهم کل هزینه را پرداخت می ‌کنند. پس در این طبقه (1/15) × 100 واحد هزینه را پرداخت می‌ کنند که برابر 6.67 درصد است.

– طبقه دوم: مالکان طبقه دوم دو برابر پرداختی مالکان طبقه اول را پرداخت می‌ کنند. بنابراین، در این طبقه (2/15) × 100 واحد هزینه را پرداخت می‌ کنند که برابر 13.33 درصد است.

– طبقه سوم: مالکان طبقه سوم دو برابر پرداختی مالکان طبقه دوم را پرداخت می‌کنند. بنابراین، در این طبقه (4/15) × 100 واحد هزینه را پرداخت می‌کنند که برابر 26.67 درصد است.

– طبقه چهارم: مالکان طبقه چهارم دو برابر پرداختی مالکان طبقه سوم را پرداخت می ‌کنند. بنابراین، در این طبقه (8/15) × 100 واحد هزینه را پرداخت می ‌کنند که برابر 53.33 درصد است.

با استفاده از این نسبت، می ‌توانید هزینه آسانسور را بین مالکان مختلف ساختمان به طور عادلانه تقسیم کنید.

برای محاسبه آنلاین هزینه بازسازی روی گزینه مد نظر خود کلیک کنید

خلاصه مقاله

قبل از ورود به آپارتمان جدید، توصیه می‌ کنیم قوانین آپارتمان نشینی را با دقت مطالعه کنید و از آنها آگاه باشید. همچنین، مشارکت در جلسات انجمن ساکنین و رعایت حقوق و وظایف مشترک، به تعامل مثبت و زندگی مطلوب در آپارتمان کمک می ‌کند. با رعایت قوانین آپارتمان نشینی و مسئولیت ‌پذیری، محیطی آرام و مسالمت ‌آمیز را تجربه خواهید کرد.

 

 

 

 

 

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا